Wat is een goede schadeberekening?
Deze vraag is gemakkelijker gesteld dan beantwoord. Het is op voorhand niet precies duidelijk wat het woord ’goed’ betekent. Dr. Wim Driehuis, emeritus hoogleraar toegepaste economie aan de UvA, voormalig directeur van de SEO, wetenschappelijk onderzoeker op (onder meer) het vlak van schadeberekeningen, en thans als adviseur verbonden aan ons kantoor geeft op basis van jarenlange ervaring in uiteenlopende zaken, zijn visie op die vraag: wat is een goede schadeberekening?
Een eiser die een opdracht geeft voor het opstellen van een schadeberekening ter onderbouwing van een schadeclaim zal een schaderapport goed vinden als (mede) daarmee de zaak wordt gewonnen. Dat is logisch, want hij heeft meestal niet een diepgaande interesse in de precieze techniek van de berekening; als die maar tot het gewenste resultaat leidt in een schikking of een gerechtelijke procedure.
De betrokken advocaat zal vooral kijken naar de wijze waarop de opsteller van de schadeberekening zijn toelichtende verhaal heeft geformuleerd. Daarnaast zal hij zich willen verdiepen in de overtuigingskracht ervan in de rechtszaal. De techniek zal hem tot op zekere hoogte onverschillig laten, zolang het schaderapport voldoende goede gronden aandraagt om de zaak overtuigend te presenteren.
Vervolgens zal in een eventuele procedure de rechter de vraag moeten beantwoorden of het een berekening betreft die als een overtuigende onderbouwing van de schadeclaim kan gelden. Een nog lopend onderzoek naar bedrijfsschade wegens onrechtmatige daad (waarin uitspraken in honderden zaken zijn betrokken) leidt op basis van tussentijdse resultaten tot de ruwe schatting dat de rechter, nadat de eerste drempel van een correcte stelplicht is genomen, een derde deel van de overblijvende zaken afkeurt. Oorzaak: de onderbouwing van de schadeberekening laat te wensen over. Gevolg : einde verhaal.
Wat vindt de deskundige die de berekening heeft opgesteld daarvan? Hij heeft immers de plicht op zich genomen om een goede schadeberekening af te leveren. Dit is naar onze mening niet een berekening die primair tot doel heeft de schade zo hoog mogelijk vast te (doen) stellen. Een goede schaderekening is een berekening waarbij, gelet op de aard van de zaak, optimaal gebruik wordt gemaakt van de beschikbare (cijfermatige) informatie en de meest passende methode wordt gebruikt om de berekening van de schade tot stand te brengen; waarnaar de rechter wil kijken, en professioneel gepresenteerd.
In de Verenigde Staten zijn in ruime mate boeken beschikbaar, met een omvang van honderden bladzijden, die niets anders bevatten dan beschrijvingen en toepassingen van een groot aantal methoden en technieken die in aanwijsbare rechtszaken zijn gebruikt om een ‘commercial damage’ te bepalen. In ons land ontbreken vergelijkbare boekwerken. Een ervaren deskundige heeft echter wel degelijk weet van en ervaring met alle beschikbare methoden, ieder met hun pro’s en contra’s.
Tot slot rijst onvermijdelijk de vraag “wat is dan de beste methode”? Deze vraag kan vervolgens niet beantwoord worden om de simpele reden dat de beste methode niet bestaat. Wat wel bestaat is de “meest geschikte methode gelet op de aard van het geval, de beschikbare informatie en het budget”. Een deskundige die verzocht wordt een effectieve schadeberekening op te stellen zal zijn keuze voor een bepaalde methode na zorgvuldige overweging kunnen verdedigen tegenover de opdrachtgever en uiteindelijk tegenover de rechter.
Indien u, als eiser of gedaagde, onze expertise wilt inschakelen, dan zijn wij graag beschikbaar voor een oriënterend en vrijblijvend gesprek.
Geschreven door Wim Driehuis
Indien u meer informatie wilt over dit onderwerp, kunt u contact opnemen met Wim Driehuis. Hij is bereikbaar via
e-mail en +31 (0)20 3338630.
Wim Driehuis was na zijn studie economie aan de UvA werkzaam op het CPB op het gebied van conjunctuuranalyse. Hij promoveerde cum laude over dit onderwerp aan de Erasmus Universiteit.
Hij is sinds 1973 als hoogleraar verbonden aan de Economische Faculteit van de UvA alwaar hij achtereenvolgens benoemingen had in macro-economie, marktonderzoek en toegepaste economie.
Wim was daarnaast o.a. directeur van de SEO Economisch Onderzoek, medeoprichter van ACLE (Amsterdam Center for Law and Economics) en werkzaam bij EMIS N.V. en bij PwC met name op het terrein van mededingingsvraagstukken. Na zijn emeritaat was hij als deskundige betrokken bij een groot aantal procedures over bedrijfsschade. Hij publiceerde de afgelopen jaren een aantal kritische artikelen over de methodologie die daarbij wordt gehanteerd.
Meer over Wim Driehuis >