De Adjusted Present Value methode (APV-methode) kan gezien worden als een innovatie op de DCF-methode. De APV-methode maakt onderscheid tussen de waarde van de onderneming en de waarde van de financiering van die onderneming.
Op grond van de werken van “Miller-Modigliani” is bekend dat, hoewel de kosten van vreemd vermogen aanzienlijk lager kunnen zijn dan de kosten van eigen vermogen, en het daardoor aantrekkelijk lijkt een onderneming te financieren met zo veel mogelijk geleend geld, in een efficiënte vermogensmarkt de invloed van financiële “leverage” beperkt is tot fiscale effecten. Daarnaast dient ook rekening te worden gehouden met kosten voor “financial distress” in een situatie waarin sprake is van een te hoge financiële “leverage”.
De kracht van de APV-methode is dat zichtbaar wordt wat “de business” waard is, en wat de waarde is van “fiscal & financial engineering”. Beide componenten worden in de APV-methode separaat gewaardeerd.
